Toen ik gisteravond voor het voetbalstadion van Zenit stond, twijfelde ik even of ik wel naar de wedstrijd moest gaan. De halve politiemacht van St. Petersburg stond namelijk voor de toegangspoorten opgesteld. Onze tassen werden helemaal omgekeerd en we werden goed gefouilleerd. Uiteindelijk bleek het allemaal mee te vallen, al speelde Zenit zo slecht dat ze met 3-1 verloren van het befaamde (ahum) Shinnik uit Yaroslavl, de ploeg die helemaal onderaan staat in de Russische competitie. Hiernaast zie je hoe de supporters van Shinnik in het stadion waren ingesloten door Russische ME.Onze Dick Advocaat stond in de eerste helft nog schreeuwend en gebarend langs de zijlijn om z’n team te coachen, maar in de tweede helft bleef ‘ie veilig in de duck-out zitten. Heel verstandig met dat teleurstellende spel. De geruchten gaan dat hij wel weer eens bij een andere club wil gaan kijken. Maar tot zover het voetbalnieuws.
Het was een veelzijdige dag gisteren, want ’s morgens om elf uur stonden we in de rij voor de Hermitage. Het was één en al chaos voordat we het paleis binnen waren. Eerst een rij van een uur, en toen we bijna voor de kassa stonden begon een Russische medewerkster ons ineens naar andere kassa’s te dirigeren. Niemand snapte wat ze precies wilde, dus uiteindelijk hebben we ons geheel volgens Russische traditie in de buurt van een willekeurige kassa
in de rij geworpen. Echt waar, iedereen sluit hier altijd voor, dus dan zit er niets anders op.In de Hermitage (in het Russisch: Эрмитаж) hebben we drie uur lang met open mond rondgelopen. De Hermitage bezit 3 miljoen kunstwerken, de grootste kunstcollectie ter wereld, en 6 gebouwen. Het mooiste is het winterpaleis, waar alle grote Tsaren woonden, en waar wij dus gisteren waren. Ik heb vroeger zo vaak naar die vreselijk romantische tekenfilm Anastacia gekeken, en nu stond ik zelf in die gigantische balzalen uit de film. Al dat goud, al die ornamenten en houten vloeren en schitterende schilderijen...echt een droom.
In het winterpaleis zijn de kunstvoorwerpen over 120 zalen verdeeld. Een van de hoogtepunten in het museum is de zaal van Rembrandt, daar hangen veel van zijn grote werken. Leuk, maar wij wisten niet hoe snel we eruit konden komen voordat we platgedrukt werden door de toeristische groepen. Dat is dan weer het nadeel van zo'n beroemd museum. Verder was er lang niet genoeg tijd om ook maar twi
ntig procent van het museum te bekijken, maar dat is een goede reden om nog eens terug te komen.En vanmorgen begon om negen uur natuurlijk de les weer gewoon. Ik ben nu echt bekaf, dus morgen maar eens een lekker rustig dagje!
Ps. Af en toe doen de foto’s op het weblog het niet, ik weet niet hoe het komt maar ik zal het proberen uit te zoeken.
1 opmerking:
Jouw ervaringen met kassa's en wachtrijen maken veel herkenning bij mij los. Ga eens langs bij het (kleine doch interessante) Pushkinmuseum aan de Moika. Misschien dat jij er achter kunt komen waarom ik 14 dagen geleden eerst 15 minuten op een bankje wachten moest voordat ik (na enig aandringen van mijn kant) een kaartje mocht kopen. Terwijl vele Russen onderwijl zonder enige moeite van een kaartje werden voorzien. Waar een groot(s) land klein in kan zijn..... maar het blijft prachtig. vriendelijke groet en veel plezier nog ! Manuel Castro (Capelle a/d IJssel)
Een reactie posten