koffie!

Vanmorgen vroeg zaten we hier allemaal in spanning te wachten op onze eerste les Russisch in Rusland. De lessen worden gegeven in het leslokaal/huiskamer in het appartement waar we ook wonen. We hadden al allerlei fantasieën over een strenge Russische mevrouw die alle naamvallen er bij ons in zou drillen, maar dat viel allemaal erg mee. De twee leraressen zijn de kleine meisjes die vooraan op de foto staan. Maar alsnog zijn ze wel streng hoor!

Russisch spreken in café's en supermarkten lukt al aardig. Dat komt omdat al die lange beleefde zinnen die ik eerder leerde hier niet nodig zijn. "Zou ik alstublieft een koffie van u mogen?" De serveerster zou me raar aankijken als ik dat zou vragen. Gewoon "Koffie!" roepen. Zo doen ze dat hier.

Ik verbaas me over de botte manier waarop mensen met elkaar omgaan. Voorbeeld: de metro kom je hier binnen met muntjes. Ze kosten 17 roebel (50 cent). Gisteren wilde ik er twee kopen, maar ik had alleen maar een biljet van 100 roebel. Dat vond de verkoopster erg vervelend, ze willen hier graag gepast geld, meteen boze woorden naar m'n hoofd. Om het minste of geringste gemopper dus. Heerlijk.

Na de lessen zijn we vandaag de stad in geweest. Daar zagen we tot onze verbazing dat de straat waar gisteren begonnen werd met asfalteren, vandaag alweer was opengesteld. In Amsterdam doen ze er volgens mij weken over! Dat wordt hier gewoon even in een dagje gedaan. zie foto's hieronder.

En we zijn vandaag tegen het eerste standbeeld van de grote held hier tegengekomen: Peter de Grote, die in de 18e eeuw deze stad bouwde op een moeras. Ik las ergens dat hij, vanwege de drassige ondergrond, zoveel stenen nodig had, dat hij een stenen-belasting instelde. Alle schepen die hier binnenkwamen moesten in stenen betalen. In drie eeuwen tijd is deze stad dus de op één na belangrijkste stad van Rusland geworden, met 5 miljoen inwoners.